Πρόσφατα είχα την τύχη να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο μελισσοκομίας και να μάθω συναρπαστικές πληροφορίες για την αξιοθαύμαστη ζωή των μελισσών, τα ταξιακά τους συστήματα, τους κοινωνικούς τους κανόνες και την πολύτιμη προσφορά τους στο οικοσύστημα.
Θα σταθώ σε ένα σημείο: Τη διαφορά της βασίλισσας μέλισσας από τις εργάτριες μέλισσες.
Προκύπτουν και οι δύο από γονιμοποιημένα αυγά. Ωστόσο, οι εργάτριες πεθαίνουν μετά το τσίμπημα, ενώ οι βασίλισσες όχι. Οι εργάτριες ζουν 5-6 βδομάδες το καλοκαίρι και 5-6 μήνες το χειμώνα, ενώ οι βασίλισσες ζουν 1-5 χρόνια. Όταν πεθάνει μια εργάτρια, αντικαθιστάται εύκολα από άλλες που αναλαμβάνουν τα καθήκοντα της, χωρίς όμως τη βασίλισσα η κυψέλη πεθαίνει.
Τί είναι λοιπόν αυτό που τις κάνει τόσο διαφορετικές, αφού προέρχονται από το ίδιο είδος αυγού;
Η απάντηση βρίσκεται στη διατροφή τους. Στη φάση της ανάπτυξης, οι εργάτριες τρέφονται με γυρεόπιτα μετά τις πρώτες μέρες, ενώ οι βασίλισσες τρέφονται μόνο με βασιλικό πολτό. Αυτή είναι και η μόνη τους διαφορά που καθορίζει τη μοίρα τους.
Οι πρώτες 16 μέρες της ανάπτυξης τους, όπου τρέφονται με βασιλικό πολτό, καθορίζουν όλη τη μετέπειτα ζωή τους. Οι πρώτες 16 μέρες, έχουν τεράστια επίδραση στη μορφολογία τους, τη συμπεριφορά τους, το ρόλο τους μέσα στην κυψέλη και τη διάρκεια ζωής τους.
Για σκεφτείτε την αντίστοιχη σημασία που έχουν τα πρώτα στάδια της ανάπτυξης ενός παιδιού στο υπόλοιπο της ζωής του. Η παιδική ηλικία είναι καθοριστική, και η φύση προσπαθεί να μας το υπενθυμίζει. Κάποιες φορές μπορούμε να βρούμε περισσότερη σοφία σε μια κυψέλη, παρά σε ένα βαρύγδουπο εγχειρίδιο.