Η Συνθετική Ψυχοθεραπεία είναι μια πολυδιάστατη προσέγγιση που ενσωματώνει ιδέες και τεχνικές από διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις σε ένα νέο ολοκληρωμένο πλαίσιο. Κεντρική θέση της Συνθετικής Ψυχοθεραπείας είναι ότι καμία μεμονωμένη σχολή ψυχοθεραπείας δεν μπορεί να είναι επαρκής σε όλες τις καταστάσεις, καθώς τα αιτήματα, οι ανάγκες, οι προσωπικότητες, τα βιώματα και τα ενδιαφέροντα των θεραπευόμενων ποικίλλουν.
Ο συνθετικός ψυχοθεραπευτής επιτυγχάνει τη ‘σύνθεση’ όταν είναι σε θέση να συνενώσει γνώσεις και δεξιότητες από τις επικρατέστερες ψυχοθεραπευτικές σχολές σε ένα νέο θεραπευτικό μοντέλο, το οποίο είναι συμβατό με την ίδια του την προσωπικότητα και κοσμοαντίληψη. Αυτή η συνθετική διαδικασία προυποθέτει τη βαθιά γνώση των υφιστάμενων θεωριών, αλλά και τη συνεχή ενημέρωση για τις εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της ψυχοθεραπείας. Η συνθετική προσέγγιση αποτελεί μια πορεία συνεχούς αναζήτησης και εξέλιξης.
Με βάση αυτή την φιλοσοφία, τα κύρια χαρακτηριστικά της Συνθετικής Ψυχοθεραπείας είναι τα εξής:
Εξατομίκευση:
Η συνθετική ψυχοθεραπεία προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε ατόμου. Έχοντας στη διάθεσή του ποικίλες γνώσεις και τεχνικές, ο συνθετικός ψυχοθεραπευτής διαμορφώνει ένα εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας για τον κάθε θεραπευόμενο, ώστε αυτό να ανταποκρίνεται καλύτερα στα αιτήματα, στις ανάγκες και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Η εξατομίκευση οδηγεί στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Προσαρμοστικότητα
Η συνθετική ψυχοθεραπεία μπορεί να προσαρμοστεί αναλόγως σε κάθε ψυχολογική δυσκολία ή ψυχική διαταραχή, ενώ επίσης μπορεί να τροποποιηθεί με την πάροδο του χρόνου, τις καταστάσεις και τις αλλαγές που βιώνει ο θεραπευόμενος κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Ολιστικότητα
Η συνθετική ψυχοθεραπεία αξιολογεί τον άνθρωπο και τις διαφορετικές πτυχές του μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Προσπαθεί να ανταποκριθεί στο συναισθηματικό, συμπεριφοριακό, γνωστικό, υπαρξιακό και αξιακό επίπεδο του κάθε ατόμου. Δεν εστιάζει μεμονωμένα στο πρόβλημα, αλλά ενθαρρύνει την ολιστική προσέγγιση απέναντι στο πρόβλημα, λαμβάνοντας υπόψη την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η επιλογή της σπείρας: Τί συμβολίζει;
Η σπείρα είναι ένα αρχαίο, πανίσχυρο σύμβολο το οποίο συναντάμε παντού γύρω μας. Είναι η αναπαράσταση της ακολουθίας Φιμπονάτσι η οποία καταδεικνύει την “χρυσή αναλογία” που δεσπόζει σε ολόκληρο το σύμπαν. Η ολότητα της φύσης δομείται με σπειροειδείς κινήσεις: Από την βιολογία (π.χ. οστρακοειδή, διάταξη των φύλλων), στην ανθρωπολογία (μόρια DNA, ροή αίματος), στα φυσικά φαινόμενα (ανεμοστρόβιλοι, θαλάσσια κύματα), στην αστρολογία (σχηματισμός γαλαξιών, περιστροφή της γης), ακόμα και στις τέχνες (ζωγραφικούς πίνακες, μουσικά κομμάτια). Τα πάντα στην φύση παίρνουν μορφή μέσω της σπείρας, η οποία και αποτελεί το ισχυρότερο εργαλείο της δημιουργίας αλλά και σύνθεσης των πάντων.
Ο μηχανισμός της σπειροειδούς κίνησης θα μπορούσε να ταυτιστεί με την διαδικασία της ψυχοθεραπευτικής διαδρομής, διότι αποτελεί την τέλεια αναπαράσταση της συνεχούς εξέλιξης. Η σπείρα δεν έχει τέλος, συνεχίζεται επ’ άπειρον και αναπτύσσεται σταδιακά, με διαδοχικούς ρυθμούς, δίνοντας έμφαση στο στοιχείο του χρόνου. Με παρόμοιο τρόπο λειτουργεί και το ψυχοθεραπευτικό μας ταξίδι, το οποίο είναι αδιάκοπο και κατ’ανάγκη εξελικτικό.
Η δυναμική κίνηση της σπείρας γύρω από το κέντρο συμβολίζει επίσης τις περιπλανήσεις μιας ψυχής και την τελική επιστροφή της στον κεντρικό της πυρήνα, στον εαυτό μας, μέσα από την πολύτιμη διαδικασία της ενδοσκόπησης, απαραίτητο στοιχείο σε κάθε ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Η αναζήτηση της αλήθειας είναι επίσης σπειροειδής, εάν αναλογιστούμε ότι αυτό που βαθιά ψάχνουμε δεν βρίσκεται σε κάποιο τόπο έξω από εμάς, το οποίο δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα, αλλά μέσα μας, σε ένα γνώριμο μέρος το οποίο πρέπει απλά να κοιτάξουμε με μια άλλη οπτική. Οι αναθεωρήσεις, οι περιπλανήσεις του μυαλού μας, όπως και οι περιστροφές μιας σπείρας, μας οδηγούν τελικά στον τελικό προορισμό του αυτοπροσδιορισμού μας.
Η σπείρα εμπεριέχει επίσης το στοιχείο του αντιθέτου (δεξιόστροφη/ αριστερόστροφη) παραπέμποντας σε ερμηνείες όπως συστολή/ διαστολή, αδυναμία/ ανάκτηση δυνάμεων, σκοτάδι/ φως, ζωή/ θάνατος όπου τα δύο αντίθετα συνυπάρχουν και δρουν συνθετικά. Με τον ίδιο τρόπο η συνειδητοποίηση και τελική αποδοχή των αντίθετων στοιχείων της προσωπικότητάς μας, μας βοηθά να εναρμονιστούμε με την συγκρουόμενη μας φύση και να αντιληφθούμε ότι τα στοιχεία αυτά λειτουργουν εν τέλη όχι τόσο εναντιωματικά όσο συμπληρωματικά.